|
|
1 Inde per immēnsum, croceō vēlātus amictū,
2 aethera dīgreditur Ciconumque Hymenaeus ad ōrās
3 tendit, et Orphēā nēquīquam vōce vocātur.
4 adfuit ille quidem, sed nec sollemnia verba
5 nec laetōs vultūs nec fēlīx attulit ōmen.
6 fax quoque, quam tenuit, lacrimōsō strīdula fūmō
7 ūsque fuit nūllōsque invēnit mōtibus ignēs.
8 exitus auspiciō gravior: nam nūpta per herbās
9 dum nova, Nāiadum turbā comitāta, vagātur,
10 occidit in tālum serpentis dente receptō.
11 quam satis ad superās postquam Rhodopēius aurās
12 dēflēvit vātēs, nē nōn temptāret et umbrās,
13 ad Styga Taenariā est ausus dēscendere portā,
14 perque levēs populōs simulācraque fūncta sepulcrō
15 Persephonēn adiīt inamoenaque rēgna tenentem
16 umbrārum dominum, pulsīsque ad carmina nervīs
17 sīc ait: “ō positī sub terrā nūmina mundī,
18 in quem reccidimus, quidquid mortāle creāmur,
19 sī licet et falsī positīs ambāgibus ōris
20 vēra loquī sinitis, nōn hūc, ut opāca vidērem
21 Tartara, dēscendī, nec utī villōsa colubrīs
22 terna Medūsaeī vincīrem guttura mōnstrī:
23 causa viae est coniūnx, in quam calcāta venēnum
24 vīpera diffūdit crēscentēsque abstulit annōs.
25 posse patī voluī nec mē temptāsse negābō:
26 vīcit Amor. superā deus hic bene nōtus in ōrā est;
27 an sit et hīc, dubitō: sed et hīc tamen auguror esse,
28 fāmaque sī veteris nōn est mentīta rapīnae,
29 vōs quoque iūnxit Amor. per ego haec loca plēna timōris,
30 per Chaos hoc ingēns vāstīque silentia rēgnī,
31 Eurydicēs, ōrō, properāta retexite fāta.
32 omnia dēbemur vōbīs, paulumque morātī
33 sērius aut citius sēdem properāmus ad ūnam.
34 tendimus hūc omnēs, haec est domus ultima, vōsque
35 hūmānī generis longissima rēgna tenētis.
36 haec quoque, cum iūstōs mātūra perēgerit annōs,
37 iūris erit vestry: prō mūnere poscimus ūsum;
38 quodsī Fāta negant veniam prō coniuge, certum est
39 nōlle redīre mihī: lētō gaudēte duōrum.”
